Tottu, Toṭṭu: 2 definitions
Introduction:
Tottu means something in Tamil. If you want to know the exact meaning, history, etymology or English translation of this term then check out the descriptions on this page. Add your comment or reference to a book if you want to contribute to this summary article.
Images (photo gallery)
Languages of India and abroad
Kannada-English dictionary
Source: Alar: Kannada-English corpusToṭṭu (ತೊಟ್ಟು):—[verb] to fall in drops (as a liquid); to drizzle.
--- OR ---
Toṭṭu (ತೊಟ್ಟು):—
1) [noun] a small drop of a liquid.
2) [noun] a very small quantity.
--- OR ---
Toṭṭu (ತೊಟ್ಟು):—
1) [noun] the slender, usu. cylindrical portion of a leaf, which supports the blade and is attached to the stem; the leafstalk; the petiole.
2) [noun] similar structure that holds a fruit to the plant.
3) [noun] the small protuberance on a breast or udder through which, in women, the milk passes in suckling the young; the nipple; the teat.
--- OR ---
Toṭṭu (ತೊಟ್ಟು):—[noun] (dial.) a bundle (as of straw, hay, etc.).
--- OR ---
Toṭṭu (ತೊಟ್ಟು):—[adverb] commencing with or from.
--- OR ---
Tottu (ತೊತ್ತು):—
1) [noun] a maid servant, esp. one appointed for menial work.
2) [noun] a male servant, esp. one appointed for menial work.
3) [noun] a promiscuous woman; a prostitute.
Kannada is a Dravidian language (as opposed to the Indo-European language family) mainly spoken in the southwestern region of India.
Tamil dictionary
Source: DDSA: University of Madras: Tamil LexiconToṭṭu (தொட்டு) particle < தொடு¹-. [thodu¹-.]
1. Touching, concerning, in reference to; குறித்து. அவ னைத் தொட்டு எனக்கு ஆகவேண்டியது ஒன்றுமில்லை. [kurithu. ava naith thottu enakku agavendiyathu onrumillai.]
2. Beginning with, from, since, thenceforward; தொடங்கி. பெருஞ்செல்வந் தோன்றியக்காற் றொட்டு [thodangi. perunchelvan thonriyakkar rottu] (நாலடியார் [naladiyar], 2).
--- OR ---
Tottu (தொத்து) [tottutal] 5 verb < தொடு¹-. [thodu¹-.] intransitive
1. See தொத்தியோறு-. நரருமினித் தொத்துவர் [thothiyoru-. nararuminith thothuvar] (திருவாலவாயுடையார் திருவிளையாடற் [thiruvalavayudaiyar thiruvilaiyadar] 29, 1).
2. To cling, adhere; ஒட்டுதல். உடுமீன் தொத்தப்பொலி கனகக்கிரி வெயில்சுற்றிய தொத்தான் [ottuthal. udumin thothappoli kanagakkiri veyilsurriya thothan] (கம்பராமாயணம் பிரமாத். [kambaramayanam piramath.] 117).
3. To hang; தொங்குதல். செச்சைக் கண்டத் தொத்தூன் போல [thonguthal. sechaig kandath thothun pola] (ஞானாமிர்தம் பாயி. [gnanamirtham payi.] 5, 12).
4. To be obtained; கூடு தல். சத்திபதிப்பிற் தம்பிரதாயந் தொத்துவதென்பது [kudu thal. sathipathippir thambirathayan thothuvathenpathu] (ஞானாமிர்தம் [gnanamirtham] 62, 9).
5. To climb up, spread, as the vine; படர்தல். [padarthal.] — transitive
1. To hold, grasp, as a stick; பற்றுதல். கோற்றொத்து கூனனும் [parruthal. korrothu kunanum] (பதினொராந்திருமுறை திருத்தொண். [pathinorandirumurai thiruthon.] 48).
2. To follow, pursue; தொடர் தல். விருத்திரனைக் கொல்லத் தொத்திய பாவம் [thodar thal. viruthiranaig kollath thothiya pavam] (உத்தரார. அசுவமே. [utharara. asuvame.] 8).
3. To catch, as a disease; to infect; நோயொட்டுதல். [noyottuthal.]
--- OR ---
Tottu (தொத்து) noun < தொத்து-. [thothu-.]
1. Cluster, bunch, as of flowers; பூ முதலியவற்றின் கொத்து. (திவா.) தொத்தீன் மலர்ப்பொழிற் றில்லை [pu muthaliyavarrin kothu. (thiva.) thothin malarppozhir rillai] (திருக்கோவையார் [thirukkovaiyar] 121).
2. Mass, bundle; திரள். தொத்தொளி முத் துத்தாமம் [thiral. thotholi muth thuthamam] (சீவகசிந்தாமணி [sivagasindamani] 2653).
3. Connection; சம்பந்தம். தொத்தற விட்டிட [sambantham. thothara vittida] (திருமந். [thiruman.] 2245).
4. Attachment; பற்று. சித்தந் தொத்தற [parru. sithan thothara] (ஞானவாசிட்டம் சுரகு. [gnanavasittam suragu.] 23).
5. Dependence; சார்பு. (பிங்கலகண்டு) [sarpu. (pingalagandu)]
6. [K. tottu.] Slave, dependant, menial; அடிமை. (பிங்கலகண்டு) [adimai. (pingalagandu)]
7. Long-established intimacy; பழமலையந்தாதிையாய் வரும் நட்பு. (திவா.) [pazhamaiyay varum nadpu. (thiva.)]
8. Concubine; வைப்பாட்டி. (பல் பொருட்சூளாமணி) [vaippatti. (pal porudsula.)]
9. Contagion, infection; தொத்து வியாதிக்குணம். [thothu viyathikkunam.]
10. Anything attached to another as support; ஆதாரப்பொருள். [atharapporul.] (J.)
Tamil is an ancient language of India from the Dravidian family spoken by roughly 250 million people mainly in southern India and Sri Lanka.
See also (Relevant definitions)
Starts with (+19): Tottu-cappitumuravu, Tottu-kol-tutaittu-kolenal, Tottu-kontupo, Tottu-kuttukari, Tottubadaka, Tottubadika, Tottubidu, Tottubuddhi, Tottuccakkaram, Tottugai, Tottugaisu, Tottugelasa, Tottugelasamgey, Tottugeysu, Tottugodu, Tottugol, Tottukalacu, Tottukalal, Tottukara, Tottukkattu.
Ends with: Amtottu, Attottu, Ciputottu, Edetottu, Eletottu, Etuttottu, Ittottu, Kantottu, Keputottu, Marattottu, Paditottu, Tattottu, Tonrutottu, Tottuttottu.
Full-text (+17): Tottuviyati, Tottiga, Tottuttottu, Tottn, Tottutteli, Etuttukkuttukari, Tottulippay, Namamotiram, Tupikai, Cinkalar, Varaiccilampu, Talaitotu, Tottuppiti, Tottuvelai, Tottu-kuttukari, Tonrutottu, Tottu-kol-tutaittu-kolenal, Tottukkattu, Ponrotu, Piramacatankam.
Relevant text
No search results for Tottu, Toṭṭu, Thottu, Dottu, Dhottu, Thothu, Dothu, Dhothu; (plurals include: Tottus, Toṭṭus, Thottus, Dottus, Dhottus, Thothus, Dothus, Dhothus) in any book or story.